zondag 4 december 2016

alweer 35 jaar geworden Niels!

Hoe zou het toch zijn?
Om eeuwig 35 jaar te zijn?

Sinds 2013,
wordt het elk jaar,
net als alle andere jaren, gewoon 5 december.
De dag dat jij in 1977 werd geboren.

Sinds 2013
vieren we je verjaardag niet meer.
Maar vieren we je geboortedag.

Want ouder wordt je niet meer...


5 december. Sint Niels is jarig.
Eeuwig 35 jaar zal hij blijven.
Vandaag vieren we jouw leven.
Met een lach en met een traan.
We vieren het leven.
Dat liefde en verdriet naast elkaar
kunnen en mogen bestaan.


Ik hoop dat je nu van 'daar boven'  
naar 'hier beneden' kijkt met een glimlach op je gezicht.
Met mooie herinneringen.

Want lachen (naast vloeken) heb ik je heel vaak zien en horen doen.
De eerste grap haalde ik al met je uit toen ik je nog geen 24 uur kende.
Ik zat bij mijn vriendin Maya in de auto en je belde haar op
om te vragen hoe haar examen was gegaan.
Ik nam de telefoon aan en deed of ik Maya was.
Helaas had je de grap vrij snel door en konden
Maya en ik ons lachen ook niet meer inhouden.

Ik geloof dat je Maya toen niet eens meer
aan de telefoon hebt gekregen.
Want wij hadden genoeg om over te praten.... Toen al !


Kiten op de Noordzee.
De wind in je gezicht en in je zeil.
Koud en uitgewaaid kwam je dan thuis.
Je kite verzorgde je goed
en ons hele huis of de tuin moest er dan ook aan geloven.
De kite werd hoe dan ook uitgehangen en gedroogd.
En daarna met een bepaalde precisie opgevouwen.

Maar als de wind verkeerd stond,
dan werd je kite achterin de bus gegooid.
Je plank werd er op gesmeten.
Voordat je thuis was, was de wind gelukkig al weer gedraaid.



Hoe vaak zei je niet tegen mij,
Suus doe die camera nou eens weg.
En geniet gewoon.

Wat ben ik nu, achteraf, 
enorm dankbaar voor de foto's die ik van
alle gewone momenten heb gemaakt.

In stille verbondenheid door herinneringen.



De natuur.
Door jou heb ik nog meer leren genieten van de duinen,
de zee, het strand, de bossen. Buiten zijn.
Uren wandelen met de honden.
Paden die onbegaanbaar leken,
daar kozen wij voor.
Net als in onze relatie.
Want we kwamen altijd weer hand en hand het bos uit!


Boy, je hond, je redding, je beste hondenvriend.
Boy, de enige die echt afscheid van jou mocht nemen.
Boy geniet nu heerlijk op Texel van zijn oude dag.
Hij geniet van zijn hondenvrienden.
En slaapt zoals dat jouw hond betaamd,
nog steeds bij mij in bed.


Jouw gewoonten.
Een peuk draaien van javaanse jongens.
Sinds begin 2012 hadden de peuken
plaats gemaakt voor bubbelkauwgom.
(na een heftige griep, bleef je maar hoesten,
dus moest je van jezelf wel stoppen met roken).
Een peuk ging je dan bij Jurriaan
scoren, net voor je naar bed ging.

Per dag 2 liter melk drinken.
Ontbijten met pindakaas en zwart -wit pasta.
Ik at altijd de witte pasta op.
Jij ging dan met je mes door de hele pot,
om het te mengen en te zorgen dat ik niet alle witte pasta op at.


Weet  je nog,
dat we in België goud gingen zoeken...
Na het beekje in de bergen namen we een pad en toen waren
we een klein beetje verdwaalt.
We hebben uren gelopen. 
En geen goud gevonden,
maar de auto gelukkig wel weer!

De eerste keer samen vissen.
Ik sloeg binnen 10 minuten een enorme snoek aan mijn haak.
Trots als ik was, mocht ik op de foto.
Toen jij de snoek los probeerde te maken,
sprong de snoek van de haak en bleef
de haak in jouw arm achter.
We moesten een andere visser vragen om
de haak door te knippen.


Jij en ik.
Twee handen op één buik.
We begrijpen elkaar,
zonder woorden.
We zijn verbonden voor altijd,
zelfs voorbij de grenzen van dit leven.
We zijn nog steeds samen,
want we hebben elkaar gevonden.



Vier je toch 5 december met ons mee?

En wie kan nou zeggen,
dat je elk jaar 35 wordt !
Zelfs je eigen vrouw wordt straks ouder dan jij...

vrijdag 25 november 2016

Professioneel zijn

Door de opkomst van internet en de wereldwijde rage
van facebook is er veel informatie voor iedereen toegankelijk geworden.
En lijkt het alsof iedereen overal een mening over heeft.
Mensen met zelfbenoemde hondenervaring, 
noemen zich professional...
Zonder dat ze een gedegen opleiding hebben gevolgd.
Dat irriteert me....

Ik heb duizenden euro's gestoken in opleidingen,
bijscholingen, seminars. Dit tezamen met inmiddels 
meerdere jaren ervaring in de omgang en training van honden.

Ik vraag je...
Ga je voor advies over een goed stuk vlees,
naar de bakker of naar de slager?

Dus voor goed advies over een hond...

Laat jij je leiden door mooie verhalen en door 
meningen van mensen, zonder enige opleiding?



Om je professioneel neer te kunnen zetten in de hondenwereld,
vind ik het belangrijk om een goede basis te hebben.
Gedegen kennis van zaken, 
door opleidingen, seminars en bovenal ervaring.

Dagelijks op positieve wijze werken met verschillende
hondenrassen. Problemen niet oplossen met correcties,
maar zoeken naar gedrag wat je wel kunt belonen.




Mijn honden carrière is in 2013 begonnen.
Ik ben mijn opleiding tot Kynologisch gedragstherapeut bij de Martin Gaus Academie
gestart. Zo'n 200 dagen heb ik daar gezeten. Elke dag van Texel naar Lelystad.
Kennis tot mij nemen. Over rassen, biologie en leerprincipes met betrekking tot honden.

Een gedegen basis voor al mijn 
verdere werk in mijn hondenbaan.

Sindsdien bezoek ik jaarlijks (inter) nationale congressen om
mijn kennis up-to-date te houden.


Je (bij) scholen, betekend niet dat je het overal mee eens bent.
Voor mij betekend het meer,
dat ik me verdiep in de nieuwste theorieën en ontwikkelingen
in hondenland. Kennis tot mij nemen.
Hoe ik dat doorvoer in mijn bedrijf en in mijn lessen,
ligt aan de toepasselijkheid en of ik het van toegevoegde
waarde vind voor mijn cliënten.


Ik probeer elk jaar ook een opleiding mét mijn honden te volgen.
Ik vind dat leuk en vind het ook een uitdaging voor mij en mijn honden.
Daarbij is het interessant om als instructeur en begeleider,
zelf ook weer eens les te krijgen. 
Je komt altijd weer tot inzichten!


Ik wil graag iedereen die een opleiding wil gaan volgen,
een puppycursus of advies omtrent gedrag van zijn hond,
prikkelen en oproepen om naar een geschoolde hondendiplomaat te gaan.

Laat je niet misleiden door mooie woorden als professioneel en integer.

Vraag naar papieren van je instructeurs,
weet van wie je les krijgt. 
Hoe zijn ze geschoold en waar?

Laat je niet gek maken, door meningen van mensen,
die 'ook zo'n hond kennen met dat gedrag'.
Discussies op facebook over hondenrassen of fokkers,
ik hou mijn mening voor me.

Als ik iets heb geleerd tijdens mijn opleidingen is dat je niets kunt
zeggen van een casus op papier. Je bent er niet bij geweest.
Je kunt pas een mening vormen als je de hond heb geobserveerd en
de eigenaar van de hond hebt gesproken.

Ga jij voor echte kwaliteit,
of voor mensen die zichzelf uitgeroepen hebben tot... iets.



Coach is ook zo'n mooie titel.
Helaas een onbeschermde titel.
Een titel die ik mag voeren doordat ik o.a. de opleiding tot Equine Assisted Coaching heb gevolgd.
Het lijkt een trend, dat wanneer je jezelf tot coach kroont en zeker wanneer je ook nog een boek schrijft, mensen je geloven. Immers, de coach zegt dat...
Het stelt mij teleur dat coach nog telkens geen beschermde titel is.
Want ik heb te maken met kwaliteitsregisters, verzekeringen, verplichte bijscholingen en
uren praktijktraining. 

Gelukkig is kynologisch instructeur wel soort van geaccrediteerd,
door aansluiting bij SPPD.
Je titel daar kun je ook enkel behouden,
als je bijscholing doet en een uren criterium behaald.
Top vind ik dat!

Iedereen kan een diploma of een certificaat voor je maken.
Mijn cavia had er ook een. 
Een stamboom met foto's van zijn ouders erop.
En dat nog voor geen tien euro...

Kwaliteit laat zich niet meten in geld,
maar in kennis, gevoel en passie.
En natuurlijk in positieve resultaten bij je klanten!

dinsdag 15 november 2016

Gemaskerde bal





Het gemaskeerde bal start elke dag opnieuw.

Na het ontwaken staat ze op. Ze is zichzelf.
 In haar pyjama gaat ze naar de badkamer.
Ze gaat naar het toilet en wast haar gezicht. 
Haar spiegelbeeld is vrijwel onherkenbaar zonder het masker. 
Ze loopt naar de woonkamer. En maakt haar ontbijt klaar. 
Zonder woorden eet ze dit op terwijl ze naar de tv staart. 

Het wordt tijd om deel te gaan nemen aan het bal der leven. 
Ze keert terug naar haar slaapkamer om haar gewaad aan te trekken.
 Wat wordt het vandaag. Een mooie prinsessen jurk of haar heksen pak?
Ze kiest voor iets wat minder opvallend is. 
Vandaag gaat ze verkleed als geleerde.
 Een specialist een jurist of een psycholoog. 
Alles zou kunnen. 
Bij haar outfit kiest zij een passend masker. 
Een oog make-up die casual doch doordringend is. 
Nadruk op ogen en lippen de rest van het gezicht is onopvallend. 
Het masker is opgezet en ze kan door  naar het bal. 


Het bal duurt de gehele dag. 
Allerlei wezen doen hier aan mee. 
Het masker van sommige is zo goed dat ze veel moeite moet doen om de ware ziel te herkennen . 
Niet alle wezens lijken op hun vermomming. 
Sommige hun ziel is zo zwart dat het zelfs hun kleurige vermomming overschaduwt. 
Ook zijn er die een wollige outfit dragen. Zij stralen wit licht uit en hebben een pure en eerlijke ziel.



Velen herkennen haar wel. Dit is immers een masker dat zij vaker draagt. 
Ze vraagt zich af. Herken men nu haar masker of haar ware ziel. 
Haar stille vraag blijft onbeantwoord. 

Met behulp van haar masker durft ze meer dan anders.
Ze kan gevatte opmerkingen maken.
Pittige discussies voeren en opbouwt advies 
geven aan iedereen die dat vraagt.
Met haar masker op, lijk het alsof ze de hele dag lacht,
want haar littekens zijn onder het masker niet zichtbaar.
Haar masker helpt haar,
het beschermd haar tegen nieuwe littekens.
En ook bouwt het masker een soort muurtje om haar hart.
Ze is makkelijk om mee te praten, maar echt bij haar binnen komen,
dat lukt je niet zomaar.


Wanneer het einde van de dag nadert loopt ook het bal op zijn einde.  
Haar masker zit niet meer recht en door de vermoeidheid heeft ze moeite om in haar rol te blijven. 
Wat was ze ook al weer vandaag... 



Anderen hebben al geruime tijd hun masker afgedaan en laten hun ware aard zien. 
Zij, zal haar masker blijven dragen, 
Omdat de buitenwereld anders te hard bij haar binnen komt. 
Haar ware aard en ziel, 
Zullen weinige kennen. 
Want echt bloot ziet men haar bijna nooit ....



maandag 7 november 2016

Maand thema nov dec 2016: Uitdaging!

Clinidogs Trainingscentrum
Maand thema 
November / December 2016







Uitdaging voor jou en je hond

Deze maanden gaan we door middel van bootcamp trainingen, werken aan gehoorzaamheid en uitdaging voor je hond en zijn begeleider.

We maken gebruik van de elementen in de Texelse natuur, (bos, strand, duinen) en ook van de jaargetijden.

Hoe maak je je wandelingen leuker op een regenachtige herfstdag?



Ga jij de uitdaging samen met je hond aan?


Bij de Bootcamp trainingen trainen we elke training weer op een andere locatie.
Zo worden de honden blootgesteld aan nieuwe geuren, 
nieuwe prikkels en nieuwe uitdagingen.



Gewone gehoorzaamheidsoefeningen, zoals zit, af en blijven,
combineren we met uitdagende dingen.
Zet je pootjes ergens op. Of loop onder een tak door.



 Bootcamp training is leuk voor zowel hond als eigenaar.
Eigenaren gaan met een grote glimlach naar huis. Trots op hun hond!
Ook de hond gaat moe en voldaan naar huis. 
In de aanwezigheid van enkele andere honden heeft hij / zij oefeningen gedaan
en voor nieuwe uitdagingen gestaan. 


Door samenwerking tussen hond en zijn eigenaar kunnen obstakels worden overwonnen.
Zo worden hond en baas een goed team!


Thuis gekomen,
gaat de hond vaak slapen.
En wordt de eigenaar nog verrast door wat actie foto's,
gemaakt door ons teamlid en huisfotograaf Adrie Kikkert.


Heb je ook zin, om deze herfst,
in de natuur van Texel,
samen met je hond te genieten?


Geef je dan nu op voor de bootcamptraining.

Er zijn beginners en gevorderde groepen.
We trainen op woensdag en zaterdag middag.


Voor info of opgave:

www.clinidogstrainingscentrum.nl

clinidogs@gmail.com



woensdag 2 november 2016

Ik zwaai terug

We hebben een indrukwekkende reis door Madagaskar gemaakt.
Waarbij we enorm van de grote diversiteit in de natuur en de dieren hebben genoten.

90% van de bevolking in Madagaskar leeft in armoede. 
Iets wat wij Nederlanders ons amper kunnen voorstellen.

Ondanks de armoede zijn de mensen gelukkig.
 Ze leven met de dag en kijken niet naar de toekomst. 
Ze hebben geen haast. Ze zijn blij met dat wat ze hebben. 


Kinderen maak je blij met een lege plastic fles of een hotel zeepje.


We proberen op onze manier de bevolking te steunen.
We kopen souvenirs bij lokale kunstenaars, we geven alle plastic flessen weg 
en kopen schriften voor een school.

Ik voel me een enorme toerist met een spiegelreflex camera van honderden euro's om mijn nek. 
Met een licht schaamte gevoel maak ik een foto van lokale kinderen.
Ze komen daarna naar me toe rennen om de foto te bekijken. 
En ze lachen om zichzelf en om elkaar op de foto.

Hun dromen. Die staan afgebeeld op hun graftombe.
 Een kudde zeebu's, een fiets of Rambo in het echt zien.
Ze dromen niet van grotere huizen of verre reizen.
Simpelweg omdat ze het niet kennen.


Ik tel mijn zegeningen.
Dat ik in Nederland ben geboren en mag wonen. 
Ondanks de blauwe brieven en de jaarlijkse verhoging van de zorgverzekering.

In Madagaskar leven ze met tien kinderen in een klein huisje.
Als meisje van veertien jaar wordt je ten huwelijk gevraagd,
krijgt je vader als huwelijks schat wat zeebu's en
op je vijftiende baar je je eerste kind.
Zonder enige medische ondersteuning.


Geen TESO boot of helikopter die je naar het ziekenhuis brengt bij barensnood.
Het dichtstbijzijnde ziekenhuis ligt op minimaal 1 dag reizen.

Kinderen hebben hier geen mobiele telefoon op een ipad.
Ze spelen met een oude fietsband en maken bootjes van een bamboeblad.


Vandaag droom ik dat iedereen op zijn eigen manier gelukkig mag zijn.
Ik stuur een oprechte glimlach de wereld in.
Ik zwaai terug,
naar iemand die ik nooit meer ga zien.





maandag 26 september 2016

Verward in Belgie

Afgelopen weekend was ik bij een congres van Turid Rugaas in België.

Turid Rugaas is een bekende naam binnen de hondenwereld. Zij heeft onder andere het boek; 'Kalmerende signalen' geschreven. Een must om te lezen, voor elke hondentrainer.


Turid is een gepensioneerde vrouw, met een eigen visie op hondengedrag.
Deze visie zet zij sterk neer en dat zorgde nogal voor wat opschudding onder de hondenmensen.

Ook ik werd getriggerd door bepaalde uitspraken.
En ik heb bewust de keus gemaakt, om haar informatie tot mij te nemen, zonder daar gelijk over te oordelen. Laat het maar stromen, resoneren en ik bepaal later wat ik er mee ga doen.

Vanuit het publiek bouwde de spanning bij sommige onderwerpen op.
Hoe kon deze oudere dame bepaalde dingen beweren, waarmee ze onze les technieken totaal omver wierp.

Met mijn onderuit gezakte houding, kon ik vanaf een afstand mooi observeren.

Want wat gebeurde hier allemaal.
Actie geeft reactie. Zeer zeker. Dat was duidelijk.


Een ieder die in de zaal zat, heeft zelfstandig de keus gemaakt om hier, nu, te zitten.
Om kennis tot je te nemen.
Ik verbaas me over de verwardheid en de weerstand die ik voel bij mijn Belgische collega's.
Ik heb namelijk twee dagen lang een glimlach op mijn gezicht gehad.

Ik hou van mensen met een duidelijke mening.
Dat betekend niet dat ik het er altijd mee eens bent.
Echter een duidelijke stelling, zet je wel aan het denken.
Het is prikkelend en het is voor jezelf om het te nuanceren.
Misschien was dat iets waar mijn Belgische vrienden moeilijk vinden.
Zij zijn zeer vredelievend en meegaand en een stellige mening doet hun hersenen kraken.

De facebook reacties liepen over op bepaalde sites. Iedereen had een mening over Turid en haar uitspraken. Iets wat een ware trend lijkt te worden. Een mening hebben over iets, terwijl je zelf de hond, de situatie e.d. niet eens ziet. Ik kwam een mooie uitspraak tegen, die hierop aansluit.
Je kunt iets enkel beoordelen wanneer je het zelf hebt meegemaakt.
Elke verandering brengt angst met zich mee.

En hoe reageer jij op verandering?
Hoe ga je om met je angst?
Laat je de angst je leven beheersen,
ga je je angst botvieren op anderen,
of wacht je geduldig op dat wat komen gaat.



Wat is gedrag toch leuk. 
Of we het nu over mensen of dieren hebben.

Geïnspireerd kwam ik maandag terug uit België.
En ik weet niet door wie ik het meest ben geïnspireerd,
de honden, Turid of  overige mensen versus Turid.




woensdag 21 september 2016

Maandthema oktober 2016 Clinidogs trainingscentrum: Vind je FLOW

Clinidogs trainingscentrum 
Maandthema September 2016:


Vind je FLOW


Door in september
te werken met de elementen van de natuur,

ondersteund door een coachingssessie in de buitenlucht met je eigen hond,

helpen we je om JOUW FLOW te vinden!

Wat maakt je authentiek, wat drijft je, waar liggen de interesses van jouw hond.
En hoe kunnen jullie samen optimaal presteren en samenwerken.
Door bewust te worden van jouw FLOW, 
kunnen jullie samen veel meer bereiken dan je ooit had gedacht!



Juist in de natuur kunnen we leren om met de stroom mee te gaan 
en moeiteloos mee te deinen op de golven van het leven.


FLOW laat zich op allerlei manieren in de natuur zien.
-gras, bladeren, helmgras voegt zich naar de wind
-water voegt zich naar de rivierbedding
-de wind stroomt van een hogedrukgebied naar een lagedrukgebied.
-regen voegt zich naar zwaartekracht
-De aarde draait moeiteloos in het universum
-elke dag wordt het weer licht, zonder dat iemand het lichtknopje aanzet


Deze FLOW kunnen wij als mens ook bereiken. 
FLOW is een mentale toestand waarop alles stroomt en we onszelf voegen naar het leven.
In FLOW stroomt energie onbelemmerd door ons lichaam, 
we zijn creatief en hebben plezier in het leven. 
We voelen ons sterk, zijn alert doch rustig tegelijk. 
We komen tot bijzondere prestaties en kunnen onze talenten optimaal benutten.
Het leven lijkt moeiteloos te gaan. 

Iedereen wil toch in FLOW leven!


In Flow durven we te vertrouwen op ons gevoel en intuitie.
We realiseren ons in deze flow dat de gebeurtenissen die ons overkomen geen toeval zijn. 
Ze hebben vaak een diepere betekenis: 
go with the FLOW.

Om in FLOW te komen heb je eigenlijk maar 1 ding nodig.
En dat is moed. Moed om bewust te kijken naar zogenaamde toevalligheden 
in je leven. En de confrontatie hiermee aan te gaan om te kijken naar
de lessen die hier achter liggen.
Luisteren naar je innerlijk is de opening naar het realiseren van onze dromen, 
ons geluk en het ervaren van stilte en liefde.


Ik zelf heb deze maand ook gewerkt aan mijn FLOW.
Hoe? Door te starten met Yoga. Trainen op het strand.
En door te gaan zwemmen met mijn paard.
Nog nooit eerder gedaan.
Zonder oordeel of gedachte wat er allemaal mis kon gaan,
ben ik met hem de zee in gelopen. En liep hij vol vertrouwen achter mij aan.
Resultaat: Ik blij, paard spelend in het water (dus ook blij),
een totaal nieuwe ervaring en een heel erg gelukkig gevoel.
Wanneer je je flow hebt gevonden kun je niets anders meer dan je 
je er aan overgeven.


Genieten, vertrouwen en stralen!

dinsdag 23 augustus 2016

Maandthema Clinidogs Moed en Vrijheid




Ga de uitdaging met jezelf en je hond aan!!!
'




Maandelijks is erbij Clinidogs( therapiehonden) trainingscentrum een maand thema.
Om samen met je hond actief aan te werken.

Het maand thema van augustus 2016 is moed en vrijheid.
We werken hieraan door een combinatie van coaching en SUPpen.

Zo zorgen we dat zowel eigenaar als hond moed en vrijheid ervaart en creëert!

Clinidogs trainingscentrum is een uitbreiding van de hondenwerkzaamheden van Clinidogs.
Bij het trainingscentrum werken we met meerdere disciplines, waarbij meerdere honden specialisten samenwerken.


De maand augustus is een zomermaand.
 Ideaal om samen met je hond lekker de zee op te gaan.
Als de wind aantrekt kunnen we gaan kanoën met de hond in de kano erbij.
Gaat de wind liggen dan is het ideaal weer om lekker te SUPpen.

Bij Stand Up Paddling is het de bedoeling dat je uiteindelijk
op je board staat en rond kunt paddelen.
De bedoeling is dat je hond rustig voor je gaat zitten of liggen.

Voordat je hond en jijzelf echter zover zijn om dat te kunnen doen
zullen jullie samen moeten oefenen. Vertrouwen hebben in elkaar.
Jij steunt je hond, je hond is er voor jou.

Voor ons is SUPpen al best lastig, laat staan als je nog een hond
voorop  je board hebt. Maar door oefening gaat het zeker lukken.



Wat is er nodig?

Moed!

Door moed te tonen en plaats te nemen op de SUP,
door je hond te steunen en voor rus te belonen,
zul je uiteindelijk zonder zand onder je voeten, op
de deining van de zee kunnen varen met je hond en je SUP.
En zul je ultieme vrijheid ervaren!


Om je te ondersteunen om jouw moed te vinden,
bieden we je een coachingssessie aan.
Waarbij jij in samenwerking met je eigen hond,
je grenzen verkent en er achter komt, hoe jij moed toont.
En misschien laat jouw hond je wel hele andere dingen zien...
laat je verrassen door de kracht van honden in de coachingssessies bij Clinidogs.


Ervaring:
Het SUPpen met mijn hond was echt super leuk.
Ik vond het in het begin wel spannend en zat
met trillende beentjes op mijn plank.
Maar toen ik zag dat mijn hond rustiger werd,
werd ik zelf ook rustiger. 
Ook het water om ons heen kalmeerde ons beide.
We zijn omgegaan en we hebben gestaan.
Een mijlpaal voor ons beide!
Ik heb het gevoel dat we echt een team worden,
mijn hond en ik!

Ben je geïnteresseerd?

Mail: clinidogs@gmail.com


Check : www.clinidogstrainingscentrum.nl

Clinidogs wordt gesponsord door Evenementen Bureau Zandbank bij paal 17
en Quicksilver De Koog.