Posts tonen met het label Nieuwe liefde. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Nieuwe liefde. Alle posts tonen

vrijdag 23 oktober 2015

1 jaar Mevr. Vlaming- Kikkert

24 oktober 2015 mag ik me al weer 1 jaar mevr. Vlaming- Kikkert noemen!


Op 18 oktober 2014 vertrokken Adrie en ik voor onze vakantie naar Hawaii.
Mijn schoonouders brachten ons niets vermoedend naar schiphol.
Niet wetende dat mijn trouwjurk in mijn handbagage zat...

Vol vertrouwen, zonder verwachtingen
Met een engel op onze schouders
gaan wij samen verder op ons levenspad.


De keus voor ons op deze manier in het huwelijk te treden was een weloverwogen.

Na alle ellende van de afgelopen jaren, voor ons beide wilde we 1 dag, die van ons samen was. 
Waar we ons leven lang met een glimlach op terug zouden kunnen kijken. 
En alleen met elkaar wilde we deze dag doorbrengen. 
Zonder verantwoording aan andere af te moeten leggen. 
Het zou een emotionele dag zijn, een omstreden dag, een dag met een dubbel gevoel en daarom een bewuste keus om deze dag op deze plek zo door te brengen. 
Met Niels als vlinder die weer om ons heen fladderde ;)

Filmpje: Impressie van onze huwelijksreis naar Hawaii

Wij wisten al maanden dat we op Hawaii gingen trouwen.
De huwelijklicentie (die  nodig is wanneer je trouwt in Amerika) hadden we via internet ingevuld.

Op het eerste eiland wat we bezochten, Ohau, hadden we een afspraak met onze huwelijksplanner.
Zij vertelde ons hoe de huwelijksceremonie zou verlopen en gaf ons wat tips mbt de foto's die genomen zouden worden tijdens het omdoen van de ringen. 
Ik verzekerde haar er nog van dat ik de zin 'till death do us part' niet wilde horen. 
Hierna gingen we naar een huwelijksambtenaar. Zij checkte onze huwelijkslicentie 
en liet ons een eed af leggen dat we alles naar waarheid hadden ingevuld.

23 oktober vlogen we naar het volgende eiland, Kaui, waar de huwelijksplechtigheid zou plaats vinden. We hebben speciaal Kaui daar voor gekozen omdat het minder toeristisch is en
heel mooi is qua natuur en dus ook qua foto en geniet mogelijkheden.

24 oktober. Onze trouwdag is aangebroken. We zijn allebei toch een beetje zenuwachtig.
Adrie brengt mij bij de kapper, die van mijn haar een waar kunstwerk maakt, dat zeer waai bestendig was (lees, de volgende dag toen ik uit bed kwam, zat mijn haar nog in model). Ook krijg ik prachige bloemen in mijn haar. Een echt hawaiiaans kapsel! 


Beide trekken we in aparte kamers onze trouwkleding aan (Adrie had mijn jurk nog niet gezien) en als ze klaar zijn, tonen we onszelf aan elkaar. Wow, wat mooi.
We hebben niet veel tijd om hier van elkaar te genieten, want onze fotografe Kay staat al voor de deur om ons met de auto naar de plek van de ceremonie te begeleiden.


De ceremonie is adembenemend. We staan op de rotsen, voor de klotsende zee.
Tijdens de gehele ceremonie kijkt een zee schildpad mee vanaf zijn veilige plekje op de rotsen in de zee. We trouwen op Poipu Beach te Kaui. Tijdens de ceremonie ligt de nadruk op de liefde tussen mensen verweven met Hawaiiaanse gebruiken en uitspraken.  Het uitwissen van de bloemenkransen wat men doet als je van elkaar houdt. Het blazen op de schelp om aan te geven dat er iets groots te gebeuren staat....We genieten!


                                    E Hoomau Maua Kealoha (May our love last forever).

Na de plechtigheid gaan we met onze fotografe Kay op pad om nog wat mooie foto's te maken, als herinnering aan deze mooie dag. 







Kay laat ons na een 2 h alleen en dan gaan we zelf nog op pad om nog wat meer foto's te maken
en op een prachtige plek tijdens het een heerlijk etentje te genieten van de zonsondergang.

Terug in het hotel, maken we de greetz kaarten die we voor familie en vrienden al klaar hadden gemaakt in Nederland, af met een mooie foto erop klaar en versturen deze.
Over een paar dagen zal iedereen weten dat wij op Hawaii zijn getrouwd!
De glimlach is niet meer van ons gezicht af te krijgen. We zijn nu gelukkig en hebben een prachtige dag samen gehad, waar we de rest van ons leven vrolijk op terug kunnen kijken.

maandag 20 juli 2015

Nieuwe liefde

Kun je weer liefhebben nadat je het vertrouwen in het leven bent verloren ?



Naar mijn mening wel, maar nooit meer zo onbezonnen als daarvoor. Altijd houd je in je achterhoofd dat iemand vrijwillig of onvrijwillig je kan verlaten. Wanneer het leven je je zielsverwant ontneemt, ga je daar met andere ogen naar kijken.


Ik ben 10 jaar de trotse eigenaresse geweest van een prachtige merrie queenie.
She was my pride and joy.

 Queenie 2010




In 2013 is zij tot mijn grote verdriet plotseling overleden. Enkele maanden daarna heb ik een nieuw jong paard gekocht. Een grote kerel genaamd Job. Hou ik minder van Queenie, nu Job er is? Meer van het ene paard dan van het andere paard? Nee. Is het een vervanging voor mijn liefde; nee. Hou ik van hen beide; JA! Met mijn hele wezen kan ik dat zeggen. Enkel hou ik van allebei op een andere manier en waardeer ik bij hun allebei andere eigenschappen. En zo simpel is het misschien ook wel in de liefde.


Job 2015

De een is geen vervanging voor de ander. Liefde naar beide is oprecht, doch anders.



Het verlies van iets dierbaars stompt je eerst af van de wereld, maakt dat je denk: dit doe ik nooit meer. Echter in de loop der tijd krijg je weer meer vertrouwen in het leven en de liefde. En als liefde oprecht is, komt er toch weer een opening naar je hart. En geef je jezelf de vrijheid om weer lief te hebben. Ik heb mezelf toegestaan geluk te ervaren. Daardoor mag ik weer stralen, ondanks mijn voortdurende verdriet.