donderdag 24 september 2015

Dagboek van therapiepup Boris in opleiding

Hallo, ik ben Boris.
Ik ben een Poolse herdershond. Een Nizinny.
Ik ben nu bijna 9 weken oud.

Toen ik 7 weken was, ben ik via een puppytest uitgekozen om een therapiehond (bij DogsWork) in opleiding te worden.

Mijn training begon toen ik 7.5 week oud was.
Bij Suzan beleef ik, als interne therapiepup allerlei avonturen.

Ik zal eens vertellen hoe een dagje bij mij kan verlopen.









S'nachts voel ik me nog wel eens een beetje alleen.
Dan ga ik eerst de grote verbouwing na spelen in mijn bench.
Ik leg al mijn botten onder mijn kleed en dan trek ik het kleedje er weer vanaf. Vet leuk.
Maarja, na een tijdje ga ik me wel vervelen.
Als ik moe ben ga ik lekker slapen. Maar soms... herinner ik me dat ik zomaar alleen ben. Z
onder mijn broers. En dan ga ik heel hard krijsen. Suzan doet dan helemaal niets.
Haar man beweegt wel, maar meestal legt hij dan iets over zijn oren heen.
Van zo'n tijdje gillen wordt ik soms zo moe dat ik in slaap val.
En soms blijf ik een beetje door piepen, want dan moet ik eigenlijk plassen.
Dan wacht Suus tot ik stil ben en dan tilt ze me vanuit mijn slaapkamertje naar buiten en mag ik op het gras plassen. En daarna snel weer terug naar mijn fijne vertrouwde bench.



S'ochtends word ik altijd heerlijk wakker gemaakt.
Als ik stil ben mag ik uit de bench en word ik al lekker geknuffeld.
Ik ga dan even met de andere grote honden naar buiten.
'Plasje' wordt er dan gezegd en dat doe ik dan maar.
Ik speel dan meestal ook even met één van de grote honden.
Daarna gaan we snel weer naar binnen, want dan krijgen we eten. Jeehh.


Ik ben dan eigenlijk best wakker, maar Suzan zegt dat ik dan een tijdje in de bench moet rusten.

Als ik weer wakker word gaan we meestal wat leuks doen.
Soms mag ik mee naar het dorp, of naar een winkel.
Eerst werd ik telkens gedragen, maar nu mag ik al aan de lijn stukjes lopen.
We doen dan altijd ook wat oefeningen.
Maar als ik het drie keer heb gedaan heb ik geen zin meer.





Ik krijg s'middags weer eten en dan moet ik ook netjes gaan zitten
en wachten voordat ik mijn bakje met voer krijg.

Na mijn middag dutje, gaan we weer leuke oefeningen doen. Telkens doen we dit weer op een andere plek.
En we gaan dan meestal ergens met de auto naar toe.
Suzan maakt het elke dag wel moeilijker hoor.
Soms moet ik me even achter m'n oortjes krabben om na te denken wat ze nou precies wil.
We doen dan meestal ook nog een spelletje.
Suus gooit iets weg en ik probeer het terug te brengen.

Vooral speeltjes met een piepje erin vind ik errug leuk!




S'middags mag ik ook vaak nog even mee naar het paard of mee een groter rondje met de honden.
Maar dan mag ik chillen in de draagzak.
Want zo lang mag ik nog niet lopen.






Voordat ik naar bed ga, mag ik koekjes zoeken op een heel groot kleed met allemaal vakjes.
De katten pikken soms mijn koekjes, maar dat vind ik niet zo erg.
Dan zijn de koekjes sneller op en mogen we misschien nog wel een keertje speuren.
Ik mag dan ook met allemaal speelgoed spelen.


Nu ga ik naar bed, Ik heb al weer een keer gegeten en ben best moe geworden van zo'n hele dag.
Met die nieuwe indrukken en goed luisteren enzo.

Mijn baasje krijgt elke dag foto's van mij toegestuurd,
verhaaltjes over wat ik heb meegemaakt en hoe de training verloopt.

Nog een paar dagen dan ga ik naar mijn baasje toe!
Ik ben benieuwd wat daar te beleven valt!

Socialisatie met konijn en kleine kinderen ;)

donderdag 17 september 2015

Pupjes testen

Eén van de dingen die ik het leukste vind om te doen, binnen mijn 'hondenbaan' is het test van puppen.

Deze week maar liefst 20 pupjes mogen testen.
Eén nest van 5 Nizinny's (poolse herdershonden) en 2 nestjes Australian shepherds.
Ik test regelmatig met mijn collega's nesten. Soms voor toekomstige therapiehondjes uit te zoeken.
Echter ook al vaker op verzoek van de eigenaar, die graag wil dat we de hondjes testen om goed advies aan de eigenaren te kunnen geven en de juiste combinaties van hondjes en baasjes te kunnen maken.


Ik leid veel honden op tot therapiehond.
Voor mensen met diverse beperkingen (denk hierbij aan autisme, persoonlijkheidsstoornissen, PTSS etc).
Niet alle honden zijn hiervoor geschikt.
En het begint natuurlijk al bij het uitzoeken van een goede fokker die de puppen al voldoende socialiseert en stimuleert.


Zweeftest

Op leeftijd van 7 weken kunnen wij een puppytest doen. Je doet een puppytest altijd met z'n tweeën, zodat de een kan testen en de ander kan schrijven en observeren. Want met twee zie je toch altijd meer dan in je eentje.

De puptest geeft een indicatie van het karakter van het hondje. Natuurlijk is veel gedrag nog goed bij te sturen in de eerste tijd, maar bepaalde trekken liggen wel in het karakter van een ras en van de hond (bijv. angst of dominantie). Het is dus altijd belangrijk om je ook goed in het ras te verdiepen voordat je gaat testen, zodat je weet wat er als instinct in deze hond zit.

visuele prikkel. Hoe reageert de pup?

Op de rug leggen.

Aannemen van voertjes
 Onze testen zijn gebaseerd op de Campbell test. Dat is een wetenschappelijk onderbouwde test.
Wij hebben deze test uitgebreid met enkele test die voor bepaalde therapiehonden belangrijk kunnen zijn. De testen dienen te worden uitgevoerd op onbekend terrein voor de puppen en door iemand die nog helemaal niet in contact is geweest met de puppen. En natuurlijk door iemand die de testen op juiste wijze uitvoert en dit al heel vaak heeft gedaan (bijv. een honden gedragstherapeut).


intelligentie testje. Pup moet bedenken hoe hij bij het lekkere brokje gaat komen...

Eerst maken we op vriendelijke wijze contact met de hond. Gewoon door de pup even in je armen te nemen, zodat de pup even aan de situatie en aan jou als tester kan wennen. Hier kun je al veel uit halen. Trilt het hondje, maakt hij contact, hoe maakt hij contact, likt hij je gezicht je handen, bijt het pupje, negeert het hondje je bewust. Hoe hangt hij op je arm, ontspannen of aangeklemd.
Allemaal dingen waar je de gehele test op blijft letten.

Op de rug vasthouden
 Enkele test onderdelen zijn:
-volgen: tester probeert het pupje te lokken om te volgen
-hierkomen: tester roept het pupje en nodigt die uit om te komen
-zweeftest: tester laat pup in de lucht zweven
-hard aaien: tester aait de pup  met harde hand
-op de rug leggen: tester leg de pup op zijn rug
-visuele prikkel: tester laat plotseling een paraplu open gaan
-flosje apporteren: tester speelt met flosje met de pup en stimuleert de pup om flosje terug te brengen
-geluidsprikkel: tester gooit blikje met knikkers op de grond
-ontspanning: tester speelt met speeltje met de pup
-intelligentie testje: tester laat pup voertje ruiken en zet pup aan de andere kant van een hekje. Tester houdt de tijd bij, voor pup om het hekje heen is gelopen om bij het voertje te komen
-alert op geluid: iemand bonkt plotseling op de deur, tester kijkt wat pupje doet.

De testen waar wij mee werken geven enkele opties wat er kan gebeuren. Bijv. pup schrikt en rent weg met staart tussen de poten, of pup komt met opgeheven staart achter de tester aan. Pup herstelt snel, pup zoekt contact etc. De opties die worden gegeven komen niet altijd overeen met het resultaat wat je ziet in de test. Dan noteren we dat, wat het dichts in de buurt komt.

Gedurende de test letten we goed op stress signalen van de pup, zoals wegkijken, bek likken, trillen etc.

Zweeftest
Wat maakt een geschikt therapiehondje...
Dat is een combinatie van de testresulaten, het verhaal van de eigenaar van de pups en het gevoel dat ik bij een pup heb. Wanneer testresultaten en verhaal van de eigenaren overeen komen. Plus een goed gevoel van mijn kant, waarbij ik een hondje zie dat een snel herstelvermogen heeft (schrikken mag van de prikkels, als het hondje maar relatief snel herstelt), contact maakt met mij als tester en steun zoekt, dan kan het hondje een potentieel therapiehondje worden.

Natuurlijk is de verdere training en opvoeding van de hond heel belangrijk voor de uiteindelijke therapiehond zijn werk goed kan gaan doen!

Puppytest van nestje Nizinny's 
Ach wat naar, al die pupjes testen en knuffelen....;)



woensdag 9 september 2015

15 jaar rocken!

In 1998 deed ik auditie bij de band Intrude.
Ik was de jongste zangeres die auditie kwam doen, met mijn 17 jaren jong.
Nog nooit eerder had ik zo iets gedaan, dus ik vond het onwijs spannend.
Als auditie nummers deed ik een nummer van K's Choice en Anouk.

Na een week kreeg ik te horen dat ik was verkozen tot de nieuwe zangeres van Intrude. Wow!

De auditie was in mei en in augustus stond ons eerste optreden gepland in De Koog,
in Cafe 't Weetjewel.



Eén tot twee keer in de week oefenen, om een set van zo'n 35 nummers in te studeren.
Een set die zelfs is gegroeid tot zo'n 90 nummers in onze hoogtij dagen. 
Van Anouk tot Skunk Anansie, van De Scene tot Pearl Jam.
Ons eerste optreden was een succes. En daarna hebben we jaren met Intrude geknald.
Minimaal twee keer per maand stonden we in kroegen op Texel, of aan de vaste wal.
Ook traden we op bij schuurfeesten met duizend rockers. 
Wat een belevenis. Allemaal mensen die voor het podium staan te springen en die elk 
rock nummer vanaf het eerste tot het laatste woord keihard mee zingen.
Heerlijk.


Inmiddels was ik ook een acoustisch begonnen met mijn toenmalige vriend.
Een hele andere sfeer dan met een hele band muziek maken. Veel kwetsbaarder,
want als een van ons een foutje maakte, merkte je dat onmiddellijk.
Als acoustisch duo werden wij op bedrijfsfeesten, tuinfeesten maar ook op Texelse festivals
en op terrasjes bij strandtenten, bekende gezichten.
Zelfs een auditie voor het conservatorium in Utrecht mocht niet ontbreken aan dit lijstje.




In de loop der jaren, zijn veel muziek nummers op onze setlijst verschenen.
Voornamelijk rock en wat pop nummers.


Er zijn zo veel anekdotes die ik kan vertellen over mijn band tijd...
Een bijzonder voorval was rond het jaar 2000. We traden op in onze vaste kroeg
't Weetjewel. En een bezopen jongen tilde mij van het podium en zette mij omgekeerd op zijn nek.
Om vervolgens uit te glijden en te vallen. Ik viel dus vanaf zo'n 3 meter hoogte met mijn hoofd op een houten vloer waar allemaal glas en bier lag. En oja, de bezopen jongeheer lag ook nog eens met dik 100 kg boven op mij. En met het microfoon snoer nog tussen mijn benen. Want mijn microfoon had ik nog al die tijd vast.

Een kwartier later zat ik buiten, met een vieze bar theedoek vol ijs tegen mijn hoofd, het glas uit mijn handen en gezicht te plukken. Toen ik thuis werd gebracht hebben de bandleden mijn ouders in gelicht.Mijn moeder is die nacht elk uur komen kijken hoe het ging. Een doktersbezoek en tetanus prik later... Ik zat onder de blauwe plekken en op mijn hoofd dikke bulten en een flinke schaafwond op mijn wang.
Ik bleek een zware hersenschudding te hebben, waardoor ik de eerste maand van het nieuwe schooljaar heb gemist en weken lang niet heb kunnen oefenen...
Zo maak je nog eens wat mee!






Optreden was echt een grote uitlaat klep. Lekker alles van je af zingen. Zo hard schreeuwen
dat de boxen rood oplichten. En wat een kick als mensen hun duim opsteken, je complimenteren
of gewoon genieten van de muziek die je maakt.
Muziek is emotie en dat is prachtig.


Met optreden ben ik toch wel echt een meisje meisje...
Houd ik van leuke jurkjes, kleding. Elke keer weer een andere haardracht ;)



Setlijst Intrude Bevrijdingspop 5 mei 2012

-Twilight zone
-R U kiddin’ me
-Peaches
-Make you a believer
-Heart of glass
-Sleeping bird
-Ik kan het niet alleen
-Break down the wall
-Heavy Cross
-Back Home
-Everything
-Everything for free
-The devil made me do it
-My Generation
-Old woman
-L A Woman
-Paranoid
-All the small things
-Everyday I love you less and less
-Should I stay or should I go
-Ballroom blitz
-Black Night
-Sjonnie en Anita
-Rockin’ in a free world




Ons laatste optreden in 2013, Strenderpop.
Na 15 jaar, zijn we volgens mij, een van de langs bestaande bands op Texel geweest.
In dezelfde formatie.
Trots op wat wij hebben bereikt.
En de vele muzikale herinneringen aan optreden en oefensessies.
Altijd lol met mijn bandleden, die soms dichterbij staan als familieleden.
Omdat je zoveel emotie (in de muziek) met ze deelt.
Aan een blik van elkaar hadden we genoeg. We kende elkaar op muziek gebied
door en door en konden blind op elkaar vertrouwen. Heel bijzonder om mee te maken.



Ik kan eigenlijk niet eens uitleggen wat mijn band voor mij heeft betekend. 
Want het is zo'n groot deel van mijn leven geworden. Op de middelbare school, wanneer andere gingen te stappen, stond ik in het weekend op te treden.  Van kroeg, naar schuurfeest. 
S'middags de set opbouwen en soundcheck doen. Rond 22 h beginnen met spelen.
Rond 02.30 h klaar met optreden. 
Dan rond 03.00 h  starten met afbreken. Alles in de bus laden. Nog even een borrel en vaak wat eten (van boerenkool tot patat en bitterballen etc). Rond 05.00 h naar de oefenruimte om de spullen uit te laden en dan rond 06.00 h thuis komen...
En maandag's weer braaf naar school.

Wat een tijd!

Het enige wat ik kan zeggen is:
Rock on....

En dat doe ik... zelfs op mijn bruiloftsfeest. Helaas zonder mijn vertrouwde Intrude band leden.
Maar dankbaar voor Maarten die mij prachtig heeft begeleid op zijn gitaar.




Rocken zit in je bloed, in elke vezel van je lichaam.
Dat is en dat blijft!

maandag 7 september 2015

Keuzes en loslaten


Op sommige momenten in je leven kom je voor keuzes te staan.
De ene keus belangrijker dan de andere.
Hoe dan ook, je hebt de kans om een keus te maken!
Je kunt wachten op een teken... op een antwoord...
Dit is het!!!

Ingrijpende dingen kunnen gebeuren, waarbij je het gevoel hebt
geen keus te hebben. Je moet door. Je moet uit je bed komen, opstaan 
en blijven ademhalen. En soms is het even niet meer dan dat.
En is het dan de keus om in leven te blijven en door te gaan.



Loslaten is ook zoiets. Een begrip wat mij persoonlijk vaak
een beetje de kriebels geeft. Ik dacht altijd dat wanneer ik iets
losliet het dan weg was...Echter dat is niet zo! 
Door los te laten kun je sterker met jezelf en 
een ander in contact komen en blijven. 
Door los te laten kan ware liefde onbeperkt stromen.
En wordt je niet meer gevangen gehouden door beperkende
gedachten of beelden. Loslaten is goed! Loslaten mag!


 

De boomstronken of keien die je op je levenspad tegen komt.
Je kunt er tegen schoppen, je kunt er overheen stappen en je kunt
je afvragen waarom op dit moment deze kei op jouw pad ligt.

Wanneer je een persoon bewonderd, wat bewonder je dan in hem of haar.
Welke eigenschap zie je in haar.
Wanneer je dat benoemd naar die persoon, vind de ontvanger het vaak al moeilijk om daar mee om te gaan. We hebben veelal niet goed geleerd om met complimenten om te gaan.

Wat nu nog veel mooier is. De eigenschap die jij in die ander ziet, die je bewonderd, die spiegelt die persoon aan jouw. Je kunt die eigenschap enkel benoemen wanneer je het zelf herkent. En herkenning kan alleen als je de eigenschap zelf bezig en kent.

Dus elk compliment aan een ander, is indirect een compliment aan jezelf!


Iedereen krijgt teleurstellingen te verwerken.
Mensen kunnen rot tegen elkaar doen en met woorden en daden
elkaar het leven behoorlijk zuur maken.
Hoe hard je daar ook tegen strijd,  soms kun je beter afstand
nemen van een situatie. En je beseffen dat diegene die jou
kwetst, niet dezelfde persoonlijkheid is die je lief hebt.
Omdat mensen soms te weinig liefde voor zichzelf voelen, zijn
ze niet in staat hun excuses te maken of vergeving te vragen.
Het is geen onwil, enkel omdat ze er op dat moment niet aan toe
zijn en onvoldoende liefde aan zichzelf kunnen geven,
kunnen ze dit ook niet aan jou geven.



Iedereen heeft zijn tiggerpunten, zijn haakjes.
Gelukkig, want jij ben ook gewoon een mens.
Het verschil maakt echter, hoe je er mee om gaat.
Negeer je het, laat je het je raken of geef je het ruimte
en zie je het als een kans om te groeien? 
Aan jou de keus...


                               Mijn motto: 
                               Leef het leven
                               Vol vertrouwen
                               Zonder verwachtingen