Niels onofficieel 40 jaar

Geboren in 1977

zou Niels in 2017

40 jaar zijn geworden.

Helaas is hij vandaag al vijf jaar 35 jaar

gebleven.

Stilte

De stilte viel toen jouw hart stopte

Stilte

Overal om mij heen

Stilte

Nu jouw woorden niet meer klinken

Stilte

Als een kopstoot van een vlinder

Stilte

maakt me eenzaam

Stilte

Nooit meer compleet

Stilte

Omdat men gewoon niet begrijpt

Hoe keihard stil kan zijn 

Stilte

Ik leg me neer bij de stilte om je heen

Stil

Zal ik zijn 

Vandaag,

denk ik net als elke dag,

aan jou.

Met een lach,

en een traan.

En vandaag,

heb ik gewoon even geen zin,

om mijn herinneringen

met anderen te delen.

Oorverdovende stilte

Onthaasten 2.0

De vakantie naar Australië staat al maanden gepland.
Drie weken om met een camper van Brisbane naar Cairns te rijden.

Drie weken voor de reis, staat mij koffer al klaar.
En bijna elke dag verdwijnt er iets in mijn reisbagage.

Qua werk hebben zowel manlief, als ik, het razend druk gehad,
de afgelopen weken cq maanden.
En ook de laatste dagen voor de vakantie, blijven er nieuwe puppen,
therapiehonden en trainingsverzoeken bij mij binnen stromen.

Wanneer onze reis 'eindelijk' begint, kan ik me er moeilijk aan overgeven.
Vragen als 'is alles wel goed geregeld thuis' en 'wat als er iets met de dieren of de familieleden
gebeurd', blijven door mijn hoofd spoken.

Na 24 uur reizen komen we aan in Australië. Ondanks vrijwel geen slaap,
'vliegbenen' en een jetlag, ben ik vrolijk. We zijn geland!

De eerste lange nachtrust op de camping doet ons goed. Echter, onze
camper besluit dat die motorproblemen krijgt. Waardoor wij stranden ergens in een stadje op een parkeer terrein.
Monteur één vertelt ons dat we op een sleepwagen moeten wachten.
Daar zitten we dan...
Wachtend op de sleepwagen in je tijdelijke onderkomen.
Er valt niet anders te doen dan achterover te zakken met een boekje.

Na enkele uren hebben wij het voorrecht om in Australië in een sleepwagen te zitten en naar de plaats te worden gebracht, waar we die dag oorspronkelijk heen zouden gaan

Nog niet wetende dat we onze bus voor het gehele weekend kwijt zouden zijn (en dus ook ons eten, onze spullen e.d.). Slapen we die nacht in een hotel terwijl onze bus in een afgesloten garage staat.
Die het hele weekend gesloten is.

De volgende dag, is er vervangend vervoer.
Oke, onze spullen kunnen we maandag pas ophalen.
Maar we kunnen rijden!

Drie uur later begint het te plenzen van de regen. En niet voor even...
En wij?
Wij rijden in de regen, genietend door de bergen. Op naar onze kampeerplek voor deze nacht.
Onthaasten 2.0.

We schuilen tijdens een wandeling onder een rots.

En om de tijd door te komen,

maken we gekke selfies ;)

En ik...

ik kan alleen maar blijven lachen...

We zijn geland, we zijn in f*cking Australië

and I am having the time of my life!!

SUPpen met honden op Texel

SUPpen op de Noordzee.

Paal 17 op Texel.

Een hele uitdaging!

Na een middag SUPpen sta ik de volgende dag op met 

spierpijn in mijn bovenbenen.

 Het is hard werken om jezelf, met SUPplank en samen met je hond in evenwicht 

te houden. Zeker als er een windje staat en de zee wat golven laat zien.

Gelukkig wordt je bij Clinidogs goed begeleidt door

doggysportcoach Mariska.

Bij het starten van een SUPsessie met je hond,

neemt Mariska eerst de veiligheidsregels met je door.

Iedere hond en eigenaar wordt door één Clinidogscoach begeleidt.

Mariska legt duidelijk uit hoe je je hond op de juiste manier steunt.

Want of je hond nu een echte waterrat is of niet,

SUPpen is een totaal nieuwe ervaring.

Vrijwel elke hond vind dat (net als elk baasje)

de eerste keer, toch wel een beetje spannend.

En dat mag ook!

De eigenaar is er volledig om de hond te steunen.

Een SUPsessie staat in het teken van jou en je hond.

Op het strand starten we al om de hond aan de plank te laten wennen.

Vrijwel alle honden, willen hier goed op de plank gaan zitten.

We doen een paar keer een zit of af en blijf oefening en dan gaan

we de zee op.

Mariska trekt de plank de branding door.

Een stukje verwijderd van de branding,

helpt ze je om de hond op de plank te zetten.

Om je hond goed te kunnen steunen ga je al vrij snel

bij je hond op de plank zitten.

Mariska zorgt in de tussen tijd dat de plank op de juiste manier

in de golven blijft liggen.

En ze zorgt er voor dat zowel eigenaar als hond zich ontspannen.

SUPpen met honden draait om 

vertrouwen,

moed,

kracht,

samen zijn,

genieten,

sporten,

evenwicht,

uitdaging,

verleggen van grenzen.

En daarom is het voor heel veel mensen en honden

een hele leuke en positieve ervaring.

Bij Clinidogs leveren wij altijd maatwerk en kijken we naar 

wat voor jou en jouw hond geschikt is.

Wil jij alleen, of met een groep een SUPsessie met honden

boeken. Neem dan contact op met Clinidogs Doggysportcoach Mariska.

Voor meer info:

www.clinidogstrainingscentrum.nl

Doggysportcoach Mariska Koenders 

Telefoonnr:  06-23161030

Mijn therapiehonden; een onbeschrijfelijke liefde

Mijn honden zijn,
voor mijn gevoel,
al mijn leven lang bij me.

Toch, kreeg ik pas in 2008 mijn eerste eigen hond.
Golden retriever Mees.
En in oktober 2012 kwam daar australian shepherd meisje Rain bij.

Mijn honden hielpen me altijd al bij mijn werk als hondentrainster en hondengedragstherapeut.
Ze hielpen mij, bij het opvoeden van interne puppen, het rehabiliteren van honden met ongewenst gedrag. We trainde samen, we maakte samen wandeltochten in Nederland maar ook op onze vakanties in Frankrijk en Spanje. Ze waren mijn maatjes en mijn honden.
Maar ze zouden zoveel meer worden...

Op 16 februari 2013 veranderde mijn leven.
Mijn verloofde Niels, was door een acuut hartfalen overleden.
Ik bleef alleen achter.

De eerste weken, na het overlijden van Niels waren hectisch.
Ik was eigenlijk geen moment alleen. De crematie moest worden geregeld.
Ons huis in Schoorl moest worden leeg gehaald.
Daarbij hadden mijn vriendinnen geregeld, dat ik de eerste twee weken s'avonds en s'nachts
niet alleen hoefde te zijn. Ze draaide een soort van wisseldiensten om bij mij te slapen,
of ik werd hartelijk welkom geheten in hun huis.
Zonder nadenken ging in mee op deze golf van het leven.
Het voelde alsof mijn houvast in de wereld was verdwenen.
Maar ik had mijn twee honden nog. Die overal mee naar toe gingen.

Na twee weken was ik er aan toe om terug te keren naar het 'gewone' leven.
Maar ik zag op tegen de nachten alleen. Dus nam ik Mees mee naar bed.
S'nachts lagen we lepeltje-lepeltje en altijd wanneer ik wakker werd, hoorde ik
een geruststellende ademhaling naast me. Ik was niet alleen!!

Wanneer er iemand op visite kwam, ging Mees als een huis naast mij zitten.
Hij beschermde mij liefdevol. Hij was letterlijk en figuurlijk mijn rots in de branding.
Rain stuiterde deze periode door mijn huis.
Een australian shepherd, midden in haar puberteit.
Rain wilde rennen, ze wilde leren. Ze haalde de blauwe enveloppen uit mijn prullenbak.

Met tranen in mijn ogen kon ik alleen maar naar haar kijken.
Ik voelde me zo'n slechte coach voor haar. Ik kon haar gewoonweg nu niets geven,
omdat ik hard moest werken om zelf mijn hoofd boven water te houden.
Ik schaamde me, dat ik, als hondentrainer, wel andere mensen met hun hond kon helpen,
maar mijn eigen hond naar mijn gevoel tekort deed.
Ik ventileerde dit naar mijn collega. En die zei:
'Suus, zie je het dan niet? Rain is constant voor jou aan het werk'.
Ik zei haar: 'Ik zie alleen maar een bok irritante hond..."
Mijn collega 'Suus, Rain is keihard aan het werk voor je, dag en nacht.
Om je te laten zien dat je voor haar door moet gaan.
Het is alsof ze zegt 'Mam, ik ben er ook nog. Voor mij moet je blijven ademhalen.'

Ik liet het even bezinken. En besefte met, ze heeft gelijk.

Vanaf dat moment ging ik anders naar mijn honden kijken.
Mees, mijn rots, lag naast me, met zijn kop op mijn schoot.
Hij geeft mij een gevoel van rust.
Rain steekt haar kop om de hoek en kijkt me uitdagend aan.
Ik zeg 'meissie, wat heb je daar'. Haar oren gaan in haar nek en ze lacht naar me.
(echt!!). Al kwispelend komt ze naar me toe.
Ik vertel haar dat ik zo blij met haar ben en een traan glijdt over mijn wang.
Ze likt de traan weg en leg haar poten in mijn nek en geeft me een knuffel.
Mees knort een beetje op mijn schoot en duwt zijn neus onder mijn arm.

Erfstuk Boy, de hond van Niels,
is een paar maanden later definitief bij ons komen wonen.
Boy, een hond waar ik wel een boek over kan schrijven,
vult onze roedel aan tot een drie eenheid.
Boy, de laatste levende connectie tot Niels.
Met liefde zorgen we voor hem en ligt hij elke nacht aan mijn zijde.

Mijn honden,
zijn zoveel meer dan 'gewoon honden'.
Ze zijn mijn maatjes, mijn vrienden voor het leven.
Ze zijn mijn furry kids.
Ze zijn mijn therapeuten.
Elk verhaal kan ik bij ze kwijt. Ze zeggen nooit iets verkeerds terug.
Ze zijn mijn coaches en dwingen mij om na te denken over mijn leven,
over mijn trainingen, over mens en dier.

Mijn honden hebben mij enorm geholpen in zware periodes.
Ze dwongen mij, zonder te vragen, om op te staan.
Om naar buiten te gaan. Om dingen te ondernemen.

Keer op keer, toveren ze, door tranen heen,

een lach op mijn gezicht.

Mijn honden, mijn therapiehonden,

ik voel een onbeschrijfelijke liefde voor ze.

De illusie van controle

Controle hebben in en over het leven is een illusie.

De grap van het hele leven,
hier op aarde althans,
is,
dat je leeft met de illusie dat je controle hebt of verkrijgt.
Terwijl in principe niets minder controleerbaar is dan leven...
Ik heb geen controle over andere mensen, het rechtssysteem of ziektes die mensen overkomen.

Voor mij als controle-freak een harde werkelijkheid.
Heb ik dan al die jaren met een plaat voor mijn kop geleefd???
In de illusie dat ik situaties wel kon controleren?
Maar mensen zijn mensen en doen mensen dingen
(die ik soms niet begrijp en ook misschien wel niet wil begrijpen.
Het leven loopt anders dan 'gepland' en soms word je gek van je eigen controle dwang.

Controle dwang ontstaan door onzekerheid, door angst en uit perfectionisme.
Does it ring any bells?

Naarmate de jaren verstrijken
(omg nu klink ik echt als een oud wijf)
krijg je levenslessen voorgeschoteld.
Waarbij je de controle MAG of zelfs MOET loslaten. 
En vol vertrouwen op dat wat er is.
Soms voelt het als een sprong in het diepe,
omdat je dat, wat vertrouwt is, achter je laat.
Nieuwe deuren zullen openen, 
het enige wat er voor nodig is, is de ruimte om ze te openen.

Loslaten.
Diep ademhalen.
Inademing op 'alles',
uitademing op 'is goed'.
Een affirmatie die ik de laatste tijd vaak toepas.

En, ik moet toegeven,
vaak de ongecontroleerde momenten leveren de meest lachwekkende situaties en plaatjes op.

Volwassen worden.
Je leeft er naar toe als je 12 jaar bent.
Maar nu ik 36 jaar ben, kan ik soms uitkijken naar momenten
dat ik me even vreselijk onvolwassen mag gedragen.
Dat ik een even mag leven in een wereld waar ik geen verantwoordelijkheden draag.
Zonder controle...
Waar ik onbezorgd kan genieten, in het hier en nu.
Oja en dus dat is mindfullness...
Loslaten, leven in het hier en nu.
Het blije kind in jezelf vrijlaten.

Echt ik doe m'n best.
Om los te laten,
Om een verstandige verantwoordelijke volwassenen te zijn.
Om het leven te leven,
in plaats van het leven enkel te ondergaan.

En controle...
De illusie van controle hebben in bepaalde situaties, geeft mij een rustig gevoel.
Ook al weet ik dat het een illusie is, hou ik hieraan soms toch nog een beetje vast...

Laat los,

vergeef,

vergeet,

lach,

heb lief en

leef

IN HET NU!

En weer ga ik op onderuit,

door een golf die mijn surfboard scheef raakt.

Terwijl ik kopje onder in de zee ga besef ik me weer.

Suus, controle loslaten is oké.

Je komt er wel weer boven op.  

Sterker dan daarvoor!

Zomerprogramma Clinidogs

  Texelse zomer programma Clinidogs Hondentrainingen

Het zomerse zonnetje probeert al weer door de wolken heen te breken.

De toeristen staan al weer rijen dik bij de texelse boot.

Kortom, het wordt hoog nodig tijd dat wij 

ons zomerprogramma bekend gaan maken!

Heb jij een hond? Top, dan kun je bij Clinidogs terrecht! 

Op Texel samen met je hond ontspannen, leren en / of actief zijn. 

Haal meer uit je weekje Texel, 

door een workshop te volgen bij Clinidogs. 

Kwaliteit tijd met je hond door brengen, 

extra genieten, samen leren, 

onder toeziend oog van onze professionele hondentrainers.

Zomerprogramma Clinidogs *

Maandag                 Bootcamp op het strand (SUPpen, beachgames)

Dinsdag                      Spiegelen met honden /Lichaamstaal van de hond

Woensdag                  Bootcamp in het Texelse bos

Donderdag                 Workshop training plus beheersing

Vrijdag                       Coach je eigen hond / Help je hond leren

Zaterdag                    Workshop hondensporten

Zondag                      Groepsles gehoorzaamheid / Workshop Socialiseren

*SUPpen met je hond op aanvraag (afhankelijk van getij)

*Het zomer programma loopt jaarlijks van mei t/m september

*De workshops zijn gedurende het gehele jaar te volgen zowel

individueel als in groepsverband (ook op locatie).

Meer info over de diverse workshops (click op de link)

Clinidogs workshops 

Persoonlijke ontwikkeling van jou en je hond op maat

Jij en je hond; Coach je eigen hond

Leer het beste uit jezelf en uit je hond te halen,

door een optimale positieve socialisatie,

door een positieve manier van trainen,

door de lichaamstaal van je hond 

op de juiste manier te interpreteren,

door het herkennen en erkennen van jouw werkthema's

groeit er vertrouwen en liefde tussen jou en je hond.

Onze zomerflyer vind u nu bij oa de Krim,

Greenside en de Texelse strandtenten.

En onze nieuwe banner ;

Kom jij ook langs om lekker actief iets met je hond te doen?

Voor meer info of opgave:

www.clinidogstrainingscentrum.nl 

clinidogs@gmail.com

of stuur een app naar Suzan: 06-20600942

Communicatie?

Ondanks dat er meer communicatie kanalen zijn dan eens tevoren, is er nog nooit zo slecht en weinig gecommuniceerd.

Een mobiele telefoon en internet.
Beide niet meer weg te denken uit onze huidige maatschappij.
Made in the 80s, heb eerste periode van mijn leven heerlijk buiten gespeeld en genoten
van radio programma's en op tv enkel net 1, 2 en 3.
Heb ik iets gemist? Volgens mij niet.
En zo ja, ach dan kijken we het nu toch terug op uitzending gemist...

De opkomst van internet, de floppy's werden vervangen door cd-roms.
En op mijn 21ste had ik mijn eerste mobiele telefoon.

Zoveel communicatie middelen.
En toch, 
is er nog nooit zoveel onduidelijkheid geweest in de wereld.

Er is een overdaad aan toegang tot informatie.
Iedereen heeft een mening en profileert deze ook sterk.
Op deze manier worden wij, als consument, vaak misleidt.
Mooie beelden en mooie praatjes verkopen fake producten.
Er wordt voorbij gegaan aan al het menselijke wat nou juist het belangrijkste is.
Bij het ware contact, de warme intentie en koesteren van dierenwelzijn,
wordt soms nog amper stil gestaan. En dat is iets wat me raakt.
Omdat ik juist wil uitstralen dat het persoonlijke en de genegenheid voor mens en dier
bij mij en mijn bedrijf, van groot belang zijn.
Ik kan en wil mijn beroep en passie alleen met liefde en eerlijkheid uitvoeren.
Ik hoop dat dit mij onderscheid van alle niet-integere mensen.

Honden worden via internet, via een foto, gekocht.
Gedragsadvies wordt gegeven door een hondenliefhebber (geen professional met een gedegen opleiding, ervaring en achtergrond).
Feit dat er zoveel hulp en advies wordt aangeboden, maakt dat de gewone hondeneigenaar vaak door de bomen het bos niet meer ziet.
En dat is volkomen logisch!

Waar is de tijd gebleven dat je gewoon in de auto stapte en naar iemand toe reed
om samen kwaliteit tijd door te brengen.
Onder het genot van een kop koffie, elkaar diep in de ogen kunnen kijken,
in kunnen spelen op de lichaamstaal die iemand uitzend.
Dan pas bouw je waar contact op! En dat is nodig om een relatie te onderhouden.

Enkel met ware aandacht en persoonlijk contact 
kun je een band van vertrouwen opbouwen.
En vandaar uit kun je samen verder. 

Nee, we leven in een maatschappij waar we worden veroordeeld op aannames,
op een email of een facebook post.
Want hoe veilig is het, om vanachter je pc scherm, ongenuanceerd je mening te geven.
Je lief en leed te delen en vervolgens te kijken hoeveel mensen het 'liken'.

En natuurlijk doe ik daar zelf ook aan mee.
Ik maak dankbaar gebruik van de media om reclame te maken voor mijn bedrijfsactiviteiten.
Maar wel heel bewust!
Zou het zo zijn, dat de beschikking hebben over al die communicatie kanalen,
onze ware communicatie juist belemmerd?

Ik bezoek nog steeds dagelijks mensen thuis, om hun privé les met hun hond te geven.
Want het is namelijk onmogelijk, zelfs voor de beste hondendeskundige om een advies te geven,
enkel gebaseerd op een verhaal, zonder dat je de hond in levende lijve hebt gezien en gevoelt

Ik koester het voorbeeld dat mijn ouders geven.
Geen internet, geen computer.
Betalen via een acceptgiro (ja, het kan nog steeds).
Thuis komen bij mijn ouders betekend: het vergeten van je telefoon
(want die heb je daar niet nodig).
De nieuwste roddels, daar hoef ik dan mijn facebook niet voor te openen.
Nee, ik heb mijn moeder, die stelt mij op tactische wijze op de hoogte.

Ik hou ervan dat zij nog steeds mensen een persoonlijk geschreven kaart stuurt.
Dat ze een bloemetje langs brengt bij zieke mensen.
Dat de deur altijd open is, de koffie klaar staat en dat ze probeert te luisteren.

Communicatie,

het blijft een dingetje hoor!

Perfecte Storm

Het leven, mijn leven lijkt soms op de perfecte storm.

Een perfecte storm...

Heeft geen begin en geen eind.

Ergens start hij, 

ergens houdt hij op.

Alles gaat in elkaar op

regen, wind en zonneschijn.

Vallen, opstaan, huilen, lachen en genieten.

Soms wordt je overspoeld door een golf.

Een golf van angst of van liefde.

Jij bepaalt de invulling.

In de storm van je leven

kan alles je worden ontnomen

En komt er plaats voor iets nieuws.

Het maakt jouw leven uniek.

En dat is hoe imperfect het soms ook lijkt en voelt, perfect.

Want jij bent perfect zoals je bent!!!

Je leert van je fouten.

Van je successen leer je weinig nieuws.

Behalve een korte kick van je behaalde resultaat. En dan? 

Door naar de volgende uitdaging.

Door te falen leer je jezelf telkens te verbeteren.

Diep adem halen en doorgaan.

Mijn uitdaging is onder andere mijn paard.

Zwemmen met mijn paard had ik nog nooit eerder gedaan.

Ik maakte de keus, 

ik handel uit liefde in plaats van uit angst.

En ik ga deze uitdaging aan.

En het resultaat:

Dikke smile op mijn gezicht en een

paard dat speelt met het zeewater op zijn hoofd.

Het vinden van je balans,telkens weer. 

Elke dag, elke minuut, in elke situatie.

In elke storm ligt weer een nieuw balans punt.

En natuurlijk ga je weer eens op je bek...

En juist 

                             wanneer je na falen weer opstaat

en een nieuwe poging waagt

Juist dan kun je zeggen - denk ik-

ik heb echt geleefd.

Het effect van een perfecte storm 

blijf nagalmen

Brokstukken moeten worden opgeruimd

De wonden mogen genezen.

Er komt ruimte voor nieuwe kansen

en gek genoeg de mogelijkheid om

de beste versie van jezelf te worden.

Het is zoeken naar een nieuwe verbeterde balans.

Een perfecte storm

dwingt je om constant te streven naar verbetering en vernieuwing.

Is iets goed, dan mag je weer vernieuwen.

Alle mooie dingen op aarde zijn niet perfect.

Streven naar perfecte

is dat constant voluit gaan? 

Of pas voluit gaan als je alles volledig onder controle hebt?

Maar krijg je niet pas controle 

wanneer je voluit gaat en streeft naar perfectie?