Een mobiele telefoon en internet.
Beide niet meer weg te denken uit onze huidige maatschappij.
Made in the 80s, heb eerste periode van mijn leven heerlijk buiten gespeeld en genoten
van radio programma's en op tv enkel net 1, 2 en 3.
Heb ik iets gemist? Volgens mij niet.
En zo ja, ach dan kijken we het nu toch terug op uitzending gemist...
De opkomst van internet, de floppy's werden vervangen door cd-roms.
En op mijn 21ste had ik mijn eerste mobiele telefoon.
Zoveel communicatie middelen.
En toch,
is er nog nooit zoveel onduidelijkheid geweest in de wereld.
Er is een overdaad aan toegang tot informatie.
Iedereen heeft een mening en profileert deze ook sterk.
Op deze manier worden wij, als consument, vaak misleidt.
Mooie beelden en mooie praatjes verkopen fake producten.
Er wordt voorbij gegaan aan al het menselijke wat nou juist het belangrijkste is.
Bij het ware contact, de warme intentie en koesteren van dierenwelzijn,
wordt soms nog amper stil gestaan. En dat is iets wat me raakt.
Omdat ik juist wil uitstralen dat het persoonlijke en de genegenheid voor mens en dier
bij mij en mijn bedrijf, van groot belang zijn.
Ik kan en wil mijn beroep en passie alleen met liefde en eerlijkheid uitvoeren.
Ik hoop dat dit mij onderscheid van alle niet-integere mensen.
Honden worden via internet, via een foto, gekocht.
Gedragsadvies wordt gegeven door een hondenliefhebber (geen professional met een gedegen opleiding, ervaring en achtergrond).
Feit dat er zoveel hulp en advies wordt aangeboden, maakt dat de gewone hondeneigenaar vaak door de bomen het bos niet meer ziet.
En dat is volkomen logisch!
Waar is de tijd gebleven dat je gewoon in de auto stapte en naar iemand toe reed
om samen kwaliteit tijd door te brengen.
Onder het genot van een kop koffie, elkaar diep in de ogen kunnen kijken,
in kunnen spelen op de lichaamstaal die iemand uitzend.
Dan pas bouw je waar contact op! En dat is nodig om een relatie te onderhouden.
Enkel met ware aandacht en persoonlijk contact
kun je een band van vertrouwen opbouwen.
En vandaar uit kun je samen verder.
Nee, we leven in een maatschappij waar we worden veroordeeld op aannames,
op een email of een facebook post.
Want hoe veilig is het, om vanachter je pc scherm, ongenuanceerd je mening te geven.
Je lief en leed te delen en vervolgens te kijken hoeveel mensen het 'liken'.
En natuurlijk doe ik daar zelf ook aan mee.
Ik maak dankbaar gebruik van de media om reclame te maken voor mijn bedrijfsactiviteiten.
Maar wel heel bewust!
Zou het zo zijn, dat de beschikking hebben over al die communicatie kanalen,
onze ware communicatie juist belemmerd?
Ik bezoek nog steeds dagelijks mensen thuis, om hun privé les met hun hond te geven.
Want het is namelijk onmogelijk, zelfs voor de beste hondendeskundige om een advies te geven,
enkel gebaseerd op een verhaal, zonder dat je de hond in levende lijve hebt gezien en gevoelt
Ik koester het voorbeeld dat mijn ouders geven.
Geen internet, geen computer.
Betalen via een acceptgiro (ja, het kan nog steeds).
Thuis komen bij mijn ouders betekend: het vergeten van je telefoon
(want die heb je daar niet nodig).
De nieuwste roddels, daar hoef ik dan mijn facebook niet voor te openen.
Nee, ik heb mijn moeder, die stelt mij op tactische wijze op de hoogte.
Ik hou ervan dat zij nog steeds mensen een persoonlijk geschreven kaart stuurt.
Dat ze een bloemetje langs brengt bij zieke mensen.
Dat de deur altijd open is, de koffie klaar staat en dat ze probeert te luisteren.
Communicatie,
het blijft een dingetje hoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten