Dagboek van therapiepup Boris in opleiding

Hallo, ik ben Boris.
Ik ben een Poolse herdershond. Een Nizinny.
Ik ben nu bijna 9 weken oud.

Toen ik 7 weken was, ben ik via een puppytest uitgekozen om een therapiehond (bij DogsWork) in opleiding te worden.

Mijn training begon toen ik 7.5 week oud was.
Bij Suzan beleef ik, als interne therapiepup allerlei avonturen.

Ik zal eens vertellen hoe een dagje bij mij kan verlopen.









S'nachts voel ik me nog wel eens een beetje alleen.
Dan ga ik eerst de grote verbouwing na spelen in mijn bench.
Ik leg al mijn botten onder mijn kleed en dan trek ik het kleedje er weer vanaf. Vet leuk.
Maarja, na een tijdje ga ik me wel vervelen.
Als ik moe ben ga ik lekker slapen. Maar soms... herinner ik me dat ik zomaar alleen ben. Z
onder mijn broers. En dan ga ik heel hard krijsen. Suzan doet dan helemaal niets.
Haar man beweegt wel, maar meestal legt hij dan iets over zijn oren heen.
Van zo'n tijdje gillen wordt ik soms zo moe dat ik in slaap val.
En soms blijf ik een beetje door piepen, want dan moet ik eigenlijk plassen.
Dan wacht Suus tot ik stil ben en dan tilt ze me vanuit mijn slaapkamertje naar buiten en mag ik op het gras plassen. En daarna snel weer terug naar mijn fijne vertrouwde bench.

S'ochtends word ik altijd heerlijk wakker gemaakt.
Als ik stil ben mag ik uit de bench en word ik al lekker geknuffeld.
Ik ga dan even met de andere grote honden naar buiten.
'Plasje' wordt er dan gezegd en dat doe ik dan maar.
Ik speel dan meestal ook even met één van de grote honden.
Daarna gaan we snel weer naar binnen, want dan krijgen we eten. Jeehh.

Ik ben dan eigenlijk best wakker, maar Suzan zegt dat ik dan een tijdje in de bench moet rusten.

Als ik weer wakker word gaan we meestal wat leuks doen.
Soms mag ik mee naar het dorp, of naar een winkel.
Eerst werd ik telkens gedragen, maar nu mag ik al aan de lijn stukjes lopen.
We doen dan altijd ook wat oefeningen.
Maar als ik het drie keer heb gedaan heb ik geen zin meer.

Ik krijg s'middags weer eten en dan moet ik ook netjes gaan zitten
en wachten voordat ik mijn bakje met voer krijg.

Na mijn middag dutje, gaan we weer leuke oefeningen doen. Telkens doen we dit weer op een andere plek.
En we gaan dan meestal ergens met de auto naar toe.
Suzan maakt het elke dag wel moeilijker hoor.
Soms moet ik me even achter m'n oortjes krabben om na te denken wat ze nou precies wil.
We doen dan meestal ook nog een spelletje.
Suus gooit iets weg en ik probeer het terug te brengen.

Vooral speeltjes met een piepje erin vind ik errug leuk!

S'middags mag ik ook vaak nog even mee naar het paard of mee een groter rondje met de honden.
Maar dan mag ik chillen in de draagzak.
Want zo lang mag ik nog niet lopen.

Voordat ik naar bed ga, mag ik koekjes zoeken op een heel groot kleed met allemaal vakjes.
De katten pikken soms mijn koekjes, maar dat vind ik niet zo erg.
Dan zijn de koekjes sneller op en mogen we misschien nog wel een keertje speuren.
Ik mag dan ook met allemaal speelgoed spelen.

Nu ga ik naar bed, Ik heb al weer een keer gegeten en ben best moe geworden van zo'n hele dag.
Met die nieuwe indrukken en goed luisteren enzo.

Mijn baasje krijgt elke dag foto's van mij toegestuurd,
verhaaltjes over wat ik heb meegemaakt en hoe de training verloopt.

Nog een paar dagen dan ga ik naar mijn baasje toe!
Ik ben benieuwd wat daar te beleven valt!

Socialisatie met konijn en kleine kinderen ;)