Ogen zijn de spiegel van de ziel.
Des te meer ik deze uitspraak op me in laat werken,
des te meer wordt ik gewaar dat ik veel met ogen heb...
Altijd wanneer ik mensen met hun hond begeleidt,bijvoorbeeld wanneer een hond probleemgedrag vertoond,
is het voor mij noodzakelijk om de hond gezien te hebben.
Dat betekend voor mij niet alleen naar zijn gedrag kijken,
maar ook in zijn ogen hebben gekeken.
Dan weet ik of ik een dier, op een dierlijke manier, kan vertrouwen,
Of het dier als het ware, oke is.
Ogen zeggen mij zoveel meer.
Ik merk dat ik in mijn contact met mensen ook erg gericht ben op ogen,
Vroeger kon ik verliefd worden op iemand met mooie ogen.
Knal blauw, bruin met blauwe stipjes. Uren kon ik dan in iemand zijn ogen staren.
Don't let someone dim your light,
simply because it's shining in their eyes
Misschien is dat ook de reden dat mijn hond Rain op mijn pad is gekomen. En dat zij één bruin en één blauw heeft.Haar ogen blijven voor opmerkingen van mensen zorgen, waar ik ook met haar ben. Sommige mensen vinden het net als ik fascinerend, andere vinden het eng.
Ik kan ook bij Rain,
met een verliefde blik in haar prachtige ogen blijven kijken!
En ook mijn katten zijn hierin een drie- eenheid qua ogen...
Eén met groene, éen met gele en één met blauwe ogen.
Wat een prachtig stel bij elkaar.
Toeval bestaat niet!
Soms zijn ogen confronterend.
Een blik, een traan een gevoel dat je krijgt als in iemand z'n ogen kijkt.
Herkenning, ontkenning, confrontatie met weg gestopte gevoelens,
er kan van alles boven komen wanneer je echt in de ogen van de ander kijkt.
Ik besef mezelf nu opeens, dat ik heel vaak een zonnebril draag.
Misschien om deze confrontatie een beetje uit de weg te gaan?
Ik weet het niet.
Misschien is het gewoon het feit dat mijn knal blauwe ogen slecht tegen fel licht kunnen.
Een glimlach kan de waarheid verhullen
Een mond kan leugens fluisteren
Ogen laten altijd zien
wat onder de oppervlakte verborgen ligt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten