woensdag 25 november 2015

De weg naar...


De weg naar...
Therapiehond begeleider, instructeur, kynologisch instructeur en psycholoog zijn.

Gedreven door passie,
het gevoel hebben dat dit weer een puzzelstukje is.
En met alle ervaringen, gevoelens en groei die je door de jaren heen, meemaakt,
sta ik nu op dit punt!




Als klein kind was ik altijd al gek op alle dieren.
Ik woonde met mijn ouders, broer en zus op grote boerderij.
We woonde afgelegen en in plaats van met buurkinderen te spelen,
speelde ik hele toneelstukken met de katten en konijnen.
Ik was geloof ik 3 jaar, toen ik bedacht dat ik poezenkappertje wilde worden.


Mijn grote passie zijn altijd dieren geweest. En ik vond het dan ook heel naar om te zien wanneer de dieren ziek waren. Daar kwam mijn roeping, ik zou dierenarts worden. Daar heb ik dan ook alles voor over gehad tot mijn 22ste jaar. Van de HAVO, naar het VWO met exacte vakken. Hard studeren voor hoge cijfers, om de kans te vergroten dat ik zou worden ingeloot om diergeneeskunde te kunnen studeren aan de Universiteit van Utrecht.
Helaas werd ik twee keer uitgeloot. En toen besloot ik een andere weg te gaan bewandelen.
Op onze boerderij hadden we geen honden, dus ik ging voor de uitdaging.
De liefde voor dieren en het werken met dieren bleef de rode draad in mijn leven.
Immers, dieren zijn te vertrouwen, ze zijn eerlijk in hun omgang en communicatie.






Aan de Martin Gaus Akademie ben ik in 2003 gestart met de opleiding tot Kynologisch gedragstherapeut. Oftewel, instructeur voor honden en gedragsbegeleider van honden met probleemgedrag. Gedurende de opleiding kwam ik er achter dat veel problemen niet bij de hond vandaan kwamen, maar bij onduidelijkheid bij de baas. Om daar meer inzicht in te krijgen, ben ik de opleiding tot HBO Psycholoog gaan volgen.
En ben ik ook scholing gaan volgen om dieren op andere wijze te ondersteunen, bijv. met homeopathie.
De perfecte hond om mijn trainingen mee te doen was mijn oppas hond Buddy.
Een hond met een heel speciaal plekje in mijn hart!
Op dit moment raakte ik ook meer geïnteresseerd in dier ondersteunende
interventies. En ben ik verder opleidingen gaan doen
om mezelf en mijn dieren te scholen in dierondersteunende therapie. 



In 2005 startte ik mijn eigen hondenschool, die dus inmiddels al 10 jaar bestaat!
Ik vind het elke keer weer leuk om mensen van alle leeftijden  hun hond
op positieve wijze te begeleiden. Elke mens - hond combinatie
is weer anders en dat maakt mijn werk nooit saai!


In 2008 kwam mijn grote droom uit. Mijn eerste eigen hond, Golden Retriever Mees, kwam op mijn pad.













 Rond 2010 ben ik mijn collega Maud tegen gekomen.
Zij had dezelfde interesses, opleidingen en dromen als ik.
Samen met een team van mensen om ons heen hebben we DogsWork 
en de opleiding tot therapiehond begeleider opgezet.


Alles valt hier op zijn plaats, alle opleidingen die ik heb gevolgd,
alle ervaringen die ik in het leven heb opgedaan...
De rol als instructeur bij die opleiding, de combinatie het
instrueren van mensen over dieren en het daadwerkelijk 
werken met de honden, maakt mijn hondenbaan de 
leukste baan van de wereld.


 Opleiden van interne puppen, blijft ook zeker
een grote passie. Het is zo leuk om een nieuwe pup
te socialiseren en te trainen. En hem daarna naar zijn
nieuwe gezin te brengen en ze samen te begeleiden,
Zodat de therapiehond in spé in het gezin zijn functie
optimaal kan gaan vervullen!
Zeer dankbaar werk!


\

Mijn weg is nog lang niet af,
want er valt nog zoveel te ontdekken.
Bijscholingen, nieuwe cursussen etc.

Ik kijk uit naar verdere samenwerkingen 
die ik in de toekomst met dieren en mensen aan mag gaan. 

Eén ding weet ik zeker,
deze vorm van werken met 
mens en dier ligt in de blauwdruk van 
mijn leven. 
Dit is mijn pad!!!


                De weg gaat verder ...
 waarbij ik mens en dier
 op positieve wijze verder kan helpen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten